Wandelen door Zwolle: open monumenten dag

Zaterdag 13 september 2025 – de tweede zaterdag van september – was het weer tijd voor Open Monumentendag. Janneke en ik hadden eigenlijk bedacht om te gaan wandelen, maar de regen gooit roet in het eten. Geen probleem, we schakelden gewoon om: Zwolle it is!

Met een ANWB-stadswandeling in de hand en een lijstje van open monumenten op zak, stappen we de stad in. Grappig eigenlijk, Zwolle is voor ons beiden geen onbekende stad, maar op zo’n dag voelt het toch alsof je toerist in eigen land bent.

We starten met koffie en gebak bij Villa Suikerberg, pal naast Museum de Fundatie. Daarna lopen we door het park richting de imposante Sassenpoort – een prachtig overblijfsel van de oude stadsmuur. Daar wachtten ons steile trappen en een flinke klim, maar de mooie verhalen over de rijke middeleeuwse historie van het gebouw, maken veel goed.

We bezoeken niet alle monumenten – dat zou ook een marathon worden – maar wel een paar echte hoogtepunten. Zo duiken we de Fundatie én Museum Anno in, waar toevallig dezelfde tentoonstelling is over de familie TerBorgh. Een kunstenaarsfamilie uit de 17e eeuw die vooral het dagelijks leven vastlegde. Het voelt bijna alsof je even door de straten van het oude Zwolle wandelt, maar dan vier eeuwen geleden.

Een van de bijzondere monumenten is de Vrijmetselaarsloge Fides Mutua. Meestal gehuld in een zweem van mysterie, krijgen we hier een kijkje achter de schermen. Broederschap, symbolen en rituelen blijken de kern te vormen – allemaal gericht op persoonlijke groei, zelfkennis en verdieping. Indrukwekkend en onverwacht openhartig.

Bij de haven wordt het weer een stuk luchtiger: oude schepen liggen aangemeerd, er zingt een shantykoor en er worden oude ambachten rond de scheepvaart gedemonstreerd. Alsof je in een soort levende ansichtkaart bent beland. Daar in de buurt lunchen we bij Jaffa, restaurant met een streetfood-vibe, met lekker simpele, smaakvolle gerechten. Precies goed voor zo’n dag.

De beroemde Peperbus was eveneens geopend voor een klimpartij, maar eerlijk is eerlijk: onze benen weigeren dienst na de Sassenpoort. Gelukkig biedt de kerk zelf, net als de indrukwekkende Dominicanenkerk, voldoende moois om te bewonderen.

We sluiten de dag af waar we zijn begonnen: bij Villa Suikerberg, dit keer met een royale borrelplank. Er mochten wat ons betreft wel wat extra broodjes bij, maar verder was het een heerlijke afsluiter van een prachtige dag. Onder een plensbui lopen we uiteindelijk terug naar het station – moe, voldaan en natgeregend.

Kortom: een dag vol verrassingen, gezelligheid en een vleugje avontuur. Zeker voor herhaling vatbaar!