De afgelopen maanden zijn nogal intensief geweest. Verdriet en vreugde wisselen elkaar af. Eind december hebben we afscheid moeten nemen van mijn moeder en precies een maand later wordt de tweede kleindochter geboren.
We besluiten na alle hectiek een weekje op vakantie te gaan. Beide leggen we onze wensen op tafel. Gaan we naar de sneeuw of wordt het Texel? Zoals het gaat in een poldermodel, komen we tot een compromis en kiezen voor Zuid Limburg, daar gaat mijn wandelhart natuurlijk sneller van kloppen. Vlak voor vertrek checken we buienradar, dat ziet er goed uit, de laatste dagen van de week wordt er veel zon voorspeld.
Op zondag valt de regen met bakken uit de lucht, daarom gaan we naar Maastricht, een gezellige stad waar we graag komen. Helaas met regen is het ook daar triest. Gelukkig is er een prachtige boekhandel, ‘Dominicanen’, gevestigd in de 700 jaar oude Dominicaner kerk. Daar zijn we wel een poosje zoet. Met een paar nieuwe boeken gaan we het wel volhouden deze week.
We verblijven in een klein huisje aan de rand van de Geul met uitzicht op de Limburgse heuvels. Het huisje ligt landelijk en vrij. Het is een bijzonder gezicht, de meanderende Geul zo vlak voor het terras. Aan de overkant zien we paarden op het weiland en in de verte een wijngaard op de heuvel. De naastgelegen boerderij heeft een dubbel waterrad dat de locatie voorziet van energie. Het huisje is eenvoudig maar comfortabel.
We wandelen ongeveer 60 km deze week. Het is wennen aan het klimmen en dalen. De kuiten worden goed op de proef gesteld. Ik bedenk een aantal afwisselende wandelingen. We genieten van de mooie dorpjes, prachtige vergezichten en gezellige horeca. Het landschap is betoverend met idyllische doorkijkjes. We verbazen ons over de stilte, die alleen verbroken wordt door enkele uitbundig fluitende vogels of een tikkende specht in het bos.
We starten met een wandeling van Wijlre naar Gulpen en weer terug over de Dolmansberg. Lekkere klimmetjes met mooie vergezichten. De volgende dag bezoeken we Aken, stad met veel historie uit de tijd van Karel de Grote. We bewonderen de Dom, het Rathaus en het oude Romeinse badhuis met de minerale zwavelhoudende bronnen. Misschien ligt het aan de tijd van het jaar, maar voor de rest vinden we het een troosteloze stad met veel zwervers en trottoirs bezaaid met kauwgum.
Verder maken we deze week wandelingen in het bos rondom Vijlen, waarbij we een bezoek brengen aan de enige boshut van Nederland ‘Boscafé ’t Hijgend hert’. Vervolgens lopen we in de zon door het Geuldal rondom Mechelen en Epen. De laatste dag gaat de route van Wijlre naar Valkenburg en terug. Op de heenweg door het Gerendal en het St Jansbosch bij Valkenburg. Stevig klimmen en dalen. In het gezellige Valkenburg lunchen we op het terras en daarna lopen we langs de Geul terug.
Het mooie weer van de afgelopen dagen geeft deze week een bijzonder tintje. Hoewel vermoeid in de benen, is het hoofd weer leeg door het vele wandelen en kunnen we er voorlopig weer tegen.
De door ons gelopen routes ga ik uitwerken en zal ik delen via de website.
Onderstaand een foto impressie van onze heerlijke wandelweek in Zuid-Limburg wandelprovincie bij uitstek.
